Α΄ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ : ΚΟΜΒΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ ΣΤΗ ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

• 
• 

Αξιολόγηση Χρήστη:  / 2

ΧειρότεροΚαλύτερο 

Λεπτομέρειες

Κατηγορία: Διευθυντής

Δημιουργηθηκε στις Δευτέρα, 12 Σεπτεμβρίου 2022 00:00

Τελευταία Ενημέρωση στις Δευτέρα, 12 Σεπτεμβρίου 2022 18:29

Δημοσιεύτηκε στις Δευτέρα, 12 Σεπτεμβρίου 2022 00:00

Γράφτηκε από τον/την headmaster55

Εμφανίσεις: 947

Α΄ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ! ΚΟΜΒΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ ΣΤΗ ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

Η πρώτη δημοτικού είναι κομβικό σημείο στη ζωή των παιδιών, αφού βρίσκονται αντιμέτωπα με μία νέα πραγματικότητα. O φόβος και η ανασφάλεια κάνει κάποια από αυτά να παρουσιάζουν άρνηση για το σχολείο. Πώς πρέπει να το χειριστούν γονείς και δάσκαλοι; Το πρώτο κουδούνι της σχολικής τους ζωής χτύπησε πριν από μερικές εβδομάδες. Τα περίπου 100.000 παιδιά της Α? δημοτικού βρέθηκαν αντιμέτωπα με τη νέα πραγματικότητα. Έκατσαν πρώτη φορά στα θρανία του «μεγάλου σχολείου» και εκεί θα γνωρίσουν σιγά - σιγά τον καινούργιο τους δάσκαλο, άλλους συμμαθητές, νέα βιβλία.

Με υπομονή

Τα «πρωτάκια» καλούνται να αντεπεξέλθουν στα καινούργια τους σχολικά καθήκοντα και κάτι τέτοιο χρειάζεται υπομονή και επιμονή τόσο από την πλευρά των γονέων όσο και από τον δάσκαλο. Η προσαρμογή στο σχολικό περιβάλλον δεν είναι εύκολη υπόθεση για όλους. 
«Η πρώτη δημοτικού είναι κομβικό σημείο στη ζωή μας γιατί σηματοδοτείται η αρχή των σχολικών καθηκόντων και απαιτήσεων για το παιδί. Θα αρχίσει δηλαδή σταδιακά να αποκτά συστηματικές γνώσεις που θα γίνονται με την πάροδο του χρόνου πολύπλοκες και κάποιες φορές ενδεχομένως δεν θα είναι και ιδιαίτερα ευχάριστες για το ίδιο.

Αντιδράσεις

Συνήθως το παιδί μέσα σε δέκα, δεκαπέντε ημέρες έχει προσαρμοστεί στο νέο του περιβάλλον, επειδή έχει προηγηθεί η φοίτησή του στον παιδικό σταθμό και στο νηπιαγωγείο. Υπάρχουν όμως παιδιά, συνήθως εκείνα που είναι υπερπροστατευμένα, τα οποία αντιδρούν αρνητικά στην πρώτη τάξη»,
Όπως εξηγούν οι επιστήμονες, το παιδί με την είσοδό του στο δημοτικό αλλάζει τις συνήθειές του με αποτέλεσμα σε κάποιες περιπτώσεις να δημιουργηθεί άρνηση, ακόμη και φοβία, για το σχολείο.
Οι μικροί μαθητές περνούν από τον προφορικό λόγο στον γραπτό, είναι υποχρεωμένοι να κάθονται και να παρακολουθούν με προσοχή τον δάσκαλο, να μοιράζονται τον χώρο με πρόσωπα που δεν τους είναι οικεία και στο τέλος της ημέρας να παίρνουν «δουλειά» στο σπίτι.
«Υπάρχουν παιδιά τα οποία παρουσιάζουν άρνηση για το σχολείο. Αν και στις μέρες μας είναι λίγα τα περιστατικά αυτά γιατί τα περισσότερα παιδάκια έχουν συνηθίσει τη φοίτηση στον παιδικό σταθμό και στο νηπιαγωγείο, όταν συμβεί κάτι τέτοιο πρέπει να αντιμετωπιστεί αμέσως».

Tα συμπτώματα και ο ρόλος των γονιών

1. Η άρνηση του παιδιού να πάει στο σχολείο εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους. Κατ? αρχάς το παιδί παρουσιάζει έντονες αντιδράσεις άγχους ή πανικού στην προσπάθεια του γονιού να το πείσει να πάει στο σχολείο. Υπόσχεται ότι θα πάει την επόμενη μέρα για να κερδίσει χρόνο, κλείνεται στο δωμάτιο, κλαίει και ουρλιάζει. Πολλές φορές γίνεται επιθετικό προς τους γονείς του.

2. Σε μερικές περιπτώσεις διαμαρτύρεται για σωματικά συμπτώματα, όπως πόνους στην κοιλιά. Όταν οι γονείς το πηγαίνουν στον παιδίατρο δεν διαπιστώνουν κάτι οργανικό.

3. Μπορούν να παρατηρηθούν κι άλλα συμπτώματα, όπως εμετοί ή παλινδρόμηση σε προηγούμενο στάδιο όπως η ούρηση και οι νυχτερινοί εφιάλτες. Επίσης μπορεί να αρνείται να φάει. «Το άγχος του παιδιού παίρνει μια δραματική τροπή. Του δημιουργείται πανικός στην ιδέα ότι θα πάει σχολείο. Πολλές φορές αυτή η άρνηση απορρέει και από υπερβολικές απαιτήσεις των γονέων.

Ο γονιός πρέπει αμέσως να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. «Τα παιδιά με σχολική φοβία φαίνονται αρκετά εξαρτημένα και δεν είναι πολύ κοινωνικά. Όταν βρίσκονται μακριά από την οικογένεια είναι δειλά, συνεσταλμένα».

Μέτρα... θεραπείας

Οι ειδικοί τονίζουν ότι αν οι γονείς χειριστούν μία τέτοια κατάσταση σωστά μπορεί μέσα στις πρώτες μέρες να ξεπεραστεί. Συγκεκριμένα οι γονείς:

Από τη στιγμή που το παιδί παρουσιάσει τέτοιου είδους προβλήματα, είναι πολύ σημαντικό να μη μείνει στο σπίτι. Όταν λείπει συχνά από το σχολείο, του δημιουργούνται κενά και ενισχύονται οι δυσκολίες.

Μόλις αντιληφθούν το πρόβλημα, να ενημερώσουν αμέσως τον δάσκαλό του. Η προτροπή και ο έπαινος θα το βοηθήσουν σημαντικά.

Αν αντιδρά πολύ έντονα, να ξεκινήσουν σταδιακά πρόγραμμα επιστροφής και ενθάρρυνσής του, σε συνεργασία με κάποιον ειδικό. Να αποφεύγουν να δείχνουν οι ίδιοι το άγχος που έχουν. Αν διαπιστώσουν ότι έπειτα από κάποιες μέρες το παιδί συνεχίζει να συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο θα πρέπει αμέσως να ζητήσουν βοήθεια.

Πρόκληση για τον δάσκαλο

Η συμπεριφορά των δασκάλων είναι σημαντική. Ο δάσκαλος πρέπει να έχει υπομονή, να προσπαθεί να είναι γλυκός μαζί τους, να έχει στο μυαλό του να τα οριοθετήσει σταδιακά και να τα βοηθήσει για να δεχτούν ότι θα έχουν κάποιες εργασίες στο σπίτι. «Το διάβασμα ειδικά στην Α? δημοτικού πρέπει να είναι από μισή έως μία ώρα. Είναι λάθος κατεύθυνση να μην παίζει το παιδί. Είναι σε μια ηλικία όπου η φαντασία του είναι παραγωγική και μέσα από το παιχνίδι μαθαίνει να αντιμετωπίζει τα συναισθήματά του, τις δυσκολίες του κ.λπ.».

Προσαρμογή

Η συνεργασία του γονέα με τον δάσκαλο είναι απαραίτητη γιατί, εκτός των άλλων, η πρώτη τάξη μπορεί να αποκαλύψει πιθανές δυσκολίες που μπορεί να έχει το παιδί. Όταν το παιδί περνάει από τον προφορικό στον γραπτό λόγο, τα όποια προβλήματα φαίνονται πιο έντονα. Δηλαδή φαίνεται πόσο εύκολα συγκεντρώνεται, πόσο κρατάει η συγκέντρωσή του, αν μπορεί εύκολα να μάθει να διαβάζει, αν μπορεί να αντιγράψει από τον πίνακα.

Ίσως αποκαλυφθούν προβλήματα ωριμότητας ή ακόμη και μαθησιακά προβλήματα τα οποία χρήζουν αντιμετώπισης.

«Η μετάβαση του παιδιού από το νηπιαγωγείο στο δημοτικό είναι μία ιδιαίτερα αγχογόνα κατάσταση. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, τα τελευταία χρόνια γίνεται προσπάθεια να έρχονται τα παιδιά σε πρώτη επαφή με το περιβάλλον του δημοτικού από τον τελευταίο μήνα του νηπιαγωγείου. Η πρώτη εβδομάδα πρέπει να είναι εβδομάδα προσαρμογής. Ο δάσκαλος να ξεναγεί τα παιδιά στους χώρους του σχολείου. Αλλωστε ένα χαμόγελο είναι το καλύτερο φάρμακο για το παιδί», λέει η δασκάλα Μαρία Ροζάκη.

 

Συμβουλές για ομαλή προσαρμογή του παιδιού στην Πρώτη Δημοτικού

Αν και έχει περάσει θεωρητικά αρκετό διάστημα από την πρώτη μέρα που ξεκίνησαν τα σχολεία, αρκετά είναι τα παιδιά που δεν έχουν προσαρμοστεί πλήρως στην νέα καθημερινότητα και στις αλλαγές, ειδικά εκείνα που πηγαίνουν στην Πρώτη Δημοτικού. Παρακάτω θα βρείτε συμβουλές για γονείς ώστε να μπορέσετε να βοηθήσετε τα παιδιά σας. Γιατί, το σχολείο πρέπει να είναι διασκέδαση κι όχι αγγαρεία!

Η Πρώτη Δημοτικού είναι από τις πιο σημαντικές χρονιές της ζωής μας σε γνωστικό και ψυχικό επίπεδο. Εδώ μπαίνουν οι βάσεις, για μια ευτυχισμένη πετυχημένη σχολική ζωή. Τα παιδιά έχουν αφήσει τον προστατευμένο χώρο του νηπιαγωγείου κι έχουν ξεκινήσει μια νέα μαθησιακή πορεία, όπου έννοιες όπως ωριμότητα, συγκέντρωση, πειθαρχία και υπευθυνότητα κάνουν καθημερινά την εμφάνισή τους. Τα παιδιά μας αλλά κι εμείς, καλούμαστε σε αυτά τα νέα δεδομένα να ωριμάσουμε και να λειτουργήσουμε διαφορετικά. Είναι απαραίτητο, να είμαστε ενημερωμένοι και προετοιμασμένοι σωστά γι? αυτή την τόσο ιδιαίτερη και ευαίσθητη περίοδο. Πολύ συχνά, οι γονείς των παιδιών που πάνε στην Πρώτη, αγχωνόμαστε γιατί δεν ξέρουμε ακριβώς πως να αντιμετωπίσουμε τη νέα πραγματικότητα και τις αλλαγές. Τα συναισθήματα μας είναι ποικίλα και συνήθως διαφέρουν μεταξύ των δυο γονιών εφόσον έχουμε διαφορετικά βιώματα.

Σε καμία περίπτωση, δε θα πρέπει το παιδί να αντιληφθεί ότι ανησυχούμε ή αγχωνόμαστε για τις μελλοντικές αποδόσεις του στο σχολείου. Όταν η μετάβαση από το νηπιαγωγείο στην Πρώτη γίνεται με επιτυχία, απλά παρακολουθούμε με χαρά και ικανοποίηση την ικανότητα του παιδιού μας να ανταποκρίνεται στις καινούριες και αυξημένες του υποχρεώσεις. Στην αντίθετη περίπτωση όμως, που το παιδί δείχνει πως χρειάζεται περισσότερο χρόνο προσαρμογής σε σχέση με τους συμμαθητές του, θα πρέπει να αναλάβουμε έναν πιο ενεργό ρόλο, ενθαρρύνοντας και εμψυχώνοντας το για να φέρει εις πέρας με επιτυχία τον καινούργιο απαιτητικό του ρόλο.

Κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου, θα πρέπει να δείξουμε υπομονή για την αποφυγή άσκοπων εντάσεων και εκνευρισμών μέσα στη οικογένεια. Η επιτυχής υλοποίηση του στόχου μας, που είναι η ομαλή και γρήγορη ένταξη του παιδιού στους καθημερινούς ρυθμούς του σχολείου, είναι άμεσα συνδεδεμένη με την τροποποίηση της συμπεριφοράς μας, πάντα σε συνάρτηση με το δυναμικό που διαθέτει το κάθε παιδί. Ενθαρρύνω το παιδί μου συνειδητά και λειτουργώ ανάλογα διότι γνωρίζω πως:

v  Όλα τα παιδιά δεν έχουν τον ίδιο ρυθμό προσαρμογής.

 Επειδή το παιδί μου, δείχνει πως αν και έχουν περάσει κάποιες μέρες από την πρώτη μέρα στο σχολείο, να καθυστερεί ? αργεί (γνωστικά, κοινωνικά ή ψυχολογικά) δε σημαίνει ότι θα είναι πάντα πίσω σε σχέση με τους συμμαθητές του.

v  Η διατήρηση της συναισθηματικής ισορροπίας του παιδιού της Πρώτης είναι πολύ σημαντική κι η διαφύλαξή της ισοδυναμεί με ευτυχισμένα, ανέμελα σχολικά χρόνια στο μέλλον.

v   Δείχνουμε πάντα ικανοποιημένοι, με τις αποδόσεις του παιδιού μας δίνοντας του, όσο χρόνο χρειάζεται για να κάνει τα μαθήματα του αποφεύγοντας φράσεις του τύπου

 «Ακόμα να τελειώσεις!!!! Νύχτωσε πότε θα κάνεις μπάνιο; Πότε θα κοιμηθείς;? είναι πολύ αργά? κλπ».

v  Βοηθάμε το παιδί μας να οργανώσει το χρόνο του με διακριτικό κι όχι επιτακτικό τρόπο.

v  Ακούμε με προσοχή τις εντυπώσεις του από το σχολείο χωρίς να σχολιάζουμε και κυρίως δεν μπαίνουμε στη διαδικασία να το διορθώνουμε διαρκώς.

v  Δείχνουμε εμπιστοσύνη στο παιδί μας κι αντιμετωπίζουμε με ψυχραιμία (όχι φωνές κι άστοχους χαρακτηρισμούς) κι ηρεμία, τυχόν αρνητικά σχόλια, προερχόμενα από το χώρο του σχολείου, σε γνωστικό ή κοινωνικό επίπεδο.

v  Σεβόμαστε πάντα το σχολείο και τους εκπαιδευτικούς και σε καμία περίπτωση δεν τους χρησιμοποιούμε ως απειλή τύπου «?θα το πω στη δασκάλα σου αν συνεχίσεις? και θα γίνεις ρεζίλι στην τάξη?».

v  Αποφεύγουμε τις συγκρίσεις με αδέρφια, φίλους και κυρίως προσωπικές προβολές, «? κι εγώ στην Πρώτη έτσι ήμουν, άργησα να πάρω μπρος?» ή «?εγώ είχα προσαρμοστεί αμέσως? ο πατέρας σου όμως άργησε πολύ? σ? αυτόν μοιάζεις τι να κάνεις? όλα απ? αυτόν τα πήρες, ακόμα κι αυτό?». Προσοχή, διότι τέτοιου τύπου δηλώσεις σε αυτή τη μεταβατική ? απαιτητική ? ευαίσθητη περίοδο είναι πολύ πιθανόν να προγραμματίσουν αρνητικά το παιδί διά βίου.  

Πότε να ζητήσω βοήθεια; Σε περίπτωση που το παιδί δεν έχει εγκληματιστεί πλήρως μέχρι την περίοδο των Χριστουγέννων και παρουσιάζει δυσκολία στη συγκέντρωση, μαθησιακές δυσχέρειες ή γενική άρνηση σε ότι αφορά το σχολείο, είναι προτιμότερο να απευθυνθούμε σε κάποιον ειδικό (λογοπεδικό, παιδοψυχολόγο, ειδικό παιδαγωγό), για να μας κατευθύνει άμεσα προς την γρήγορη επίλυση των δυσχερειών του μικρού μας.  Όταν ο μαθητής της Πρώτης είναι φωνολογικά ενήμερος, κωδικοποιεί κι αποκωδικοποιεί τα γραφήματα και τα φωνήματα σε γοργούς ρυθμούς. Εδραιώνει ένα σωστό ρυθμό ανάγνωσης από πολύ νωρίς, που του εξασφαλίζει μια πετυχημένη ξεκούραστη και διασκεδαστική σχολική ζωή και όχι μόνο. Επιστημονικές έρευνες μας διαβεβαιώνουν πως η κατάκτηση της ανάγνωσης (σωστός ρυθμός στη σωστή ηλικία) είναι άμεσα συνδεδεμένη με υψηλή αυτοεκτίμηση, ψυχολογική ισορροπία και ακαδημαική επιτυχία. Βοηθάμε τα παιδιά μας να συνειδητοποιήσουν ότι το ταξίδι στη μάθηση, που ξεκινά στην Πρώτη Δημοτικού, δεν τελειώνει ποτέ και συνοδεύεται από συναισθήματα χαράς και πληρότητας για μια ζωή.

 

Α΄ Δημοτικού: 10 συμβουλές για αγχωμένους γονείς

Αν το παιδί σας ετοιμάζεται για την πρώτη δημοτικού και νιώθετε κάπως αγχωμένοι, αυτές οι 10 συμβουλές θα σας βγάλουν από τα ζόρια. Και για να σας καθησυχάσω: Μελέτες έχουν δείξει πως τα περισσότερα παιδιά προσαρμόζονται αποτελεσματικά τόσο στην πρώτη τάξη, όσο και στο σχολείο γενικότερα, μετά από τις πρώτες 10 με 15 ημέρες.

1) Ενισχύουμε την εικόνα του σχολείου

Ενισχύουμε την εικόνα του σχολείου ως ευχάριστη και δημιουργική. Πέρα από τη μάθηση η πρώτη τάξη του Δημοτικού έχει ως βασικό στόχο το παιδί να αγαπήσει το σχολείο. Του λέμε για παράδειγμα ότι θα κάνει νέους φίλους, ότι θα μάθει σπουδαία πράγματα. Θυμόμαστε ακόμη και εξιστορούμε τις δικές μας όμορφες και χαρούμενες εμπειρίες από τα μαθητικά χρόνια.

2) Συζητάμε για τους κανόνες της τάξης

Συζητάμε με το παιδί πως πρέπει να είναι η συμπεριφορά του στην τάξη, όπως: καθόμαστε στο θρανίο ήσυχα, συμμετέχουμε και βοηθάμε άλλους, παρακολουθούμε τη δασκάλα, σηκώνουμε χέρι για να μιλήσουμε. Σίγουρα ένα παιδί στην Πρώτη Δημοτικού δεν είναι εντελώς ανέτοιμο κι αρχάριο. Κουβαλάει πολλές σχολικές εμπειρίες από το νηπιαγωγείο ή και τον παιδικό σταθμό. Ωστόσο το Δημοτικό είναι ένας διαφορετικός κόσμος. Αυτή η διαφορετικότητα θα γίνει φανερή από τις πρώτες κιόλας μέρες, όπου οι κανόνες κάνουν πιο αισθητή την παρουσία τους!

3) Μιλάμε για τα συναισθήματα

Αφουγκραζόμαστε τους φόβους και τις αγωνίες του παιδιού. Αγωνίες που μπορεί να εκφράζονται ακόμη και με μη λεκτικό τρόπο, όπως ανορεξία, διαταραχές στον ύπνο, ψυχοσωματικές εκδηλώσεις ή προβλήματα συμπεριφοράς. Κάνουμε μια ανοιχτή συζήτηση με το παιδί για το πως νιώθει σχετικά με το σχολείο. Αφήνουμε να εκφράσει τις απορίες του και είμαστε έτοιμοι να δώσουμε όλες τις πληροφορίες που χρειάζεται. Μερικές από τις ανησυχίες που έχουν τα παιδιά σε αυτή τη φάση είναι οι εξής: Θα μπορώ να κάνω τα μαθήματα; Θα κάνω νέους φίλους; Πώς θα είναι το καινούριο ? μεγάλο σχολείο;

4) Εκφραζόμαστε θετικά για τον εκπαιδευτικό

Αποφεύγουμε να παραπονιόμαστε ή να μιλάμε αρνητικά μπροστά στο παιδί για τη δασκάλα (δάσκαλο) ή το σχολείο. Μια τέτοια αρνητική στάση μόνο κακό θα κάνει, καθώς το παιδί νιώθει πως ο δάσκαλος δεν έχει κάτι σημαντικό να του προσφέρει, άρα χάνει το ενδιαφέρον του προς εκείνον και το μάθημά του. Ανεβάζουμε λοιπόν τον εκπαιδευτικό στα μάτια του παιδιού ανεξάρτητα με τα συναισθήματά μας απέναντί του, ενώ συζητάμε τις όποιες ενστάσεις μας ιδιωτικά.

5) Συμμαχία δασκάλου-γονέα

Στη καθιερωμένη συνάντηση μεταξύ γονέων και εκπαιδευτικών, λίγο μετά την έναρξη της χρονιάς, γίνεται η πρώτη γνωριμία. Ο εκπαιδευτικός θα μας μιλήσει για τον τρόπο με τον οποίο θα δουλέψει μέσα στην τάξη και τους στόχους του αναλυτικού προγράμματος. Ο δικός μας στόχος είναι να κρατήσουμε μια καλή επαφή, χωρίς να είμαστε επιφυλακτικοί και καχύποπτοι απέναντί του. Με τη συνεργασία μας θα πετύχουμε το καλύτερο δυνατόν για το παιδί.

6) Δείχνουμε πως να χρησιμοποιεί την τουαλέτα

Εξηγούμε ότι είναι καλό να πηγαίνει στην τουαλέτα στα διαλείμματα των μαθημάτων και πάντα παρέα με ένα συμμαθητή (συμμαθήτρια). Είναι απαραίτητο επίσης να μάθει τους κανόνες υγιεινής σε μια κοινόχρηστη τουαλέτα. Όλα αυτά φυσικά χωρίς να δημιουργήσουμε το άγχος ότι θα πάθει κάτι αν λερωθεί ή ακουμπήσει κάπου που δεν πρέπει.

7) Υποδεχόμαστε θερμά τον μαθητή μετά το σχολείο

Μετά το σχολείο υποδεχόμαστε τον μικρό μας μαθητή με μια ζεστή αγκαλιά και ρωτάμε πώς ήταν η μέρα του. Περιγράφοντας κι εμείς τη δική μας μέρα στη δουλειά, ενθαρρύνουμε να μας πει τα νέα του.

8) Κρατάμε ανέπαφες τις ώρες παιχνιδιού

Φροντίζουμε να μη μειωθούν οι ώρες παιχνιδιού. Το παιδί της πρώτης τάξης είναι πάνω από όλα παιδί που πρέπει να έχει ελεύθερο χρόνο για μη δομημένο παιχνίδι. Είναι πάνω από όλα παιδί που θέλει να νιώθει ανεξάρτητο, να κάνει πράγματα για τον εαυτό του. Και μέρος αυτής της διαδικασίας απόκτησης της ανεξαρτησίας είναι να παίρνει το ίδιο αποφάσεις για το πώς θα περνά τον ελεύθερο χρόνο του.

9) Εφαρμόζουμε μια ρουτίνα ύπνου

Για να μπορέσει το παιδί να έχει καλή προσοχή και συγκέντρωση στο σχολείο εφαρμόζουμε ένα πρόγραμμα ύπνου. Φροντίζουμε να γίνονται τα ίδια πράγματα με την ίδια σειρά την ίδια ώρα κάθε βράδυ. Και φυσικά δεν ξεχνάμε να διαβάσουμε μαζί ένα παραμύθι πριν κοιμηθεί.

10) Κάνουμε το πρωινό ξύπνημα χαρούμενο

Το πρωί ξυπνάμε το παιδί για το σχολείο με χαρούμενη διάθεση. Δείχνουμε έτσι με τη στάση μας ότι το περιμένει μια όμορφη μέρα. Προγραμματίζουμε το ξυπνητήρι αρκετά νωρίς, για να έχουμε χρόνο να προετοιμαστούμε χωρίς άγχος και βιασύνη. Ανοίγουμε επίσης τα παντζούρια και αφήνουμε τον ήλιο να φωτίσει το δωμάτιο αλλά και τη διάθεση όλων μας.

Καλή δύναμη και καλή σχολική χρονιά!

Πηγές: Ελευθερία Μπογιόγλου, Α. Καππάτου , Λίνα Κατσίγκρη 

 

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >